Ամանորյա վառ ու ջինջ գիշեր էր։ Բոլորը նայում էին ժամացույցի սլաքնորին, որը զարդարված էր կանաչ, կարմիր եվ սպիտակ ժապավեններով եվ հանկարծ խոհանոցից ծուխ երեվաց վարվում էր բլինչիկը։ Ճիշտե տխրելու բան է, քանի որ շատ եին սիրում բլինչիկը, սակայն չտխրեցինք։ Սկսեցինք բոլորս ժպտալ եվ արագ արագ դասավորել սեղանը։Ահա մոտենում է նոր տարվա գիշերը, բոլորը բարձացնում են բաժակները ու միմիանց շնորհավորում բարեմախթանքները ասում։ Եվ սկսվում է ամանորյա հրաշք գիշերը, որի մասին չեմ ուզում խոսել։ Քանի որ այդ հրաշքը բոլորն էլ տեսնում եվ զգում յուրովի...
Комментариев нет:
Отправить комментарий